Olle, Olle, Janko, klęknij na kolanko

środa, 29 lutego 2012
Dlaczego taki tytuł. A dlatego, że uwielbiam czerwone krzesło Olle z Ikei. U wiel biam! 
A Ikea już go nie produkuje, co uważam za okropne świństwo wymierzone osobiście we mnie!!! ;D



Na pociechę mam do zwiedzenia to śliczne 56-metrowe mieszkanie zapełnione nie tylko tymi krzesłami w doborowym towarzystwie, ale i mnóstwem nieprzeciętnych rozwiązań.
2 pokoje, otwarta na jeden z nich kuchnia, łazienka, przedpokój, dwie garderoby i balkon w sypialni, wspaniałe położenie, dębowe podłogi, mix tradycji z nowoczesnością. Plus lekko pochyły sufit nadający temu wszystkiemu dodatkowego smaczku. Aha, miasto to Göteborg.

Zacznijmy od okolicy... Bo brzydka nie jest ;)

 

Na wprost wejścia do mieszkania znajduje się salon z kuchnią; po prawej od drzwi wejściowych atrakcyjnie zagospodarowana nisza. Umieszczono w niej półki i drążki, słowem dobrze zaplanowane miejsce na szatnię ;) Wszystko na tle przeuroczej tapety Amelie z sandbergab.se.



O salonie z kuchnią w tym przypadku można rozprawiać godzinami, nie sądzicie?
Niby nic wielkiego: mnóstwo mebli i przedmiotów z Ikei...
Ale: 
stół z toczonymi nogami i blatem z pomalowanych na biało desek - piękny! 
surowa ściana w kuchni - super kontrast dla gładkich frontów.
zabawna tablica do zostawiania sobie informacji i wyznań ;)
obłędna dekoracja nad sofą - stare, odrapane drzwi!
dobrze dobrane oświetlenie podłogowe i sufitowe 
dąb: na podłodze i na blatach kuchennych
oszczędna kolorystyka, a jednak to wszystko jest żywe i nie nazbyt uporządkowane
kompletna bezpretensjonalność


Sypialnia wygodna, przytulna, gościnna :) Sielska, no i ten balkon!
Pasiasty dywan ożywia to wnętrze, zresztą słodkie ręcznie tkane dywaniki-pasiaki to też znak szczególny tego mieszkania.


Nawet łazienka może być, a rzadko mi się zdarza, że tak myślę, jeśli chodzi o mieszkania wystawione na tej stronie na sprzedaż lub pod wynajem:



Ach, gdybyż to było MOJE! I gdybyż miało jeszcze jeden pokój na gabinet+gościnny (a co, pomarudzić, pomarzyć i niczym się w tych marzeniach nie ograniczać można).

Źródło: alvhemmakleri.se 


 


Czytaj więcej »
komentarze: 5

Pijecie mleko prosto z kartonika?

wtorek, 28 lutego 2012
Od dobrych, albo właściwie bardzo dobrych, parunastu czy parudziesięciu dni zaglądam do Anny Marii, co się poznała na zalinkowanych przeze mnie obcasach :) Kto nie wie, o czym piszę, ten musi sobie poszukać, a co, będę wredna!

Z bloga Ani dowiedziałam się, że jest ktoś taki, jak Hanne Rysgaard i że robi ona porcelaną, oooooch, jaką!

Dzięki, pszę Pani na Obcasach, za przeuroczą inspirację! :)))

Weszłam na stronę Hanny i od razu zawyłam ;))) Muszę taką butelczynę mieć!!! Bez niej sczeznę i wiosna nie nadejdzie! ;D


Butelka, butelką, ale w tytule tego wpisu jest mleko w kartonie. Oto, dlaczego (zresztą, jeśli kliknęliście w linka do bloga Ani, to już wiecie):





Te mleczniki, to naprawdę wspaniały pomysł. Dlaczego nikt na to wcześniej nie wpadł?
Ano, trza mieć talent, wyobraźnię i czasem widzieć rzeczy inaczej, niż zwykły spijacz śmietanki czy mlekopijca ;)))

Ten pojemnik również, zdaniem Hanny Rysgaard, jest na mleko. Ale ja podawałabym w nim sok pomarańczowy. Albo trzymała w nim wybielacz dla co bardziej niesfornych gości, hahaha ;D


A do tego ciastka, ciasto, babeczki na takiej multikolorowej i multiwzorzystej paterze:


No, chyba, że jest się maniakiem polka dots :)


Jak to dobrze, że już po Walentynkach. Mogę, bez posądzenia o hołdowanie świętu konsumpcji, podzielić się z Wami serduszkiem ;)))


To wszystko to wyroby ręczne, żadna tam fabryka.
A to się liczy :)

Pochwalę się jeszcze, że w sobotę wygrałam aukcję na Allegro. Aukcję z trzema ręcznie malowanymi talerzykami Rörstrand.
Poświęciłam na ten zakup, uwaga, 1 zł!!! Plus koszty przesyłki, ale i tak nie zbankrutuję ;)
Planuję w przyszłym tygodniu napisać o Rörstrand i, jeśli talerzyki dojdą, to pstryknę im zdjęcie.
Ale się cieszę!

Źródła zdjęć i informacji w tym wpisie:




Czytaj więcej »
komentarze: 13

Maleństwo

poniedziałek, 27 lutego 2012
Kawalerka. Qrczę, dlaczego nie pannierka właściwie??? ;)
Pokój z kuchnią plus łazienka, cóż to można na takim polu zdziałać? No można, jak się chce. Poza tym pokój potrafi mieć 50 metrów kwadratowych, a kuchnia drugie tyle ;)
No dobra, bez żartów, no jak sobie można żartować w takim poważnym temacie??? ;D

Znowu z jednej z moich ulubionych stron.
Małe mieszkanie dla singla lub dla dwojga. Do wynajęcia lub do kupienia, jak rozumiem.
Zresztą to już nieaktualne, bo ktoś się zdecydował i się nie dziwię.
Nadal pozostaję w uznaniu dla stylistów tej agencji. Robią dobrą robotę!

Piękna, drewniana podłoga, oszałamiającej urody kafle w kuchni, przyzwoity balkon od południa, nieco retro-mebli i tkanin, duuuużo słońca, wszystko zestawione ze smakiem i bez przeładowania, klasyki skandynawskich wnętrzarskich trików i mamy czary: to maleństwo wydaje się całkiem spore, a na pewno wygodne.
Nie wiem, jak jest naprawdę, ale chętnie przyjmę w prezencie bilet lotniczy i opłacony hotelik, żeby zrobić rekonesans w tym temacie ;)

Zapraszam!

 


Źródło: alvhemmakleri.se




Czytaj więcej »
komentarze: 4

Blogowe Odkrycia Tygodnia

niedziela, 26 lutego 2012
Ten tydzień został całkowicie zdominowany przez czytanie.
Najpierw księgarnia dostarczyła mi długo wyczekiwane książki (premiera II części "Tańca ze smokami" nieco opóźniła całą przesyłkę). A w środę długo niewidziana koleżanka przywiozła mi 3 wspaniałe magazyny.
Więc komputer poszedł precz w tym tygodniu, a ja rzuciłam się na tradycyjne, papierowe wydawnictwa ;)


Czytanie
Mnóstwo książek (zaczęłam dwie na raz) i trzy czasopisma.
Źródła: patrz linki pod zdjęciami



Alfabetycznie: 
Aleja Niepodległości Krzysztof Varga  
Biała gorączka Jacek Hugo-Bader
Biały zamek Orhan Pamuk
Dziennik Toskański Tessa Capponi-Borawska
Fado Andrzej Stasiuk
Kill Grill. Restauracja od kuchni Anthony Bourdain
Paryż Jean Jacques Sempe
Taniec ze smokami (cz. II) George R. R. Martin
W stronę Toskanii. Mój młyn nad Cortoną Marianna Pilot
Wenecja. Sztuka i architektura Marion Kaminski



Do-it-yourself
Patchworkowy fotel i reszta pracowni w stylu modern-retro


Czym dłużej znam bloga Asi, tym bardziej go i Ją - przede wszystkim - lubię. Uwielbiam to, że tu się wciąż coś dzieje, że Manufaktura Rodzinna działa z pełną parą i tworzy co i rusz coś piękniejszego. 
Pracownia zaczyna być prawdziwą perełką: samodzielnie malowana podłoga, własnoręcznie skomponowany klosz lampy, mozolnie uszyte pokrycie fotela, poduchy, obicie leżanki. Wszystko w przemyślanej kolorystyce, konsekwentnie odwoływanie się do wzorów z ubiegłego wieku. 
Zachęcam: zajrzyjcie do Asi i zobaczcie, jak to wszystko powstaje.
Asiu, chapeau bas!


Niedługo Asia i Jej manufaktura prześcigną takich zdolnych jak np. Philippe Bestenheider ;)


fotele BINDA - Philippe Bestenheider dla MOROSO, moroso.it






Czytaj więcej »
komentarze: 10

To żyje! - część I

sobota, 25 lutego 2012
Opowiem Wam historię pewnej fascynacji.
Dobrych kilka lat temu, jak zwykle przypadkiem, szukając czegoś innego, natrafiłam na cudnej, szalonej urody szkło z odzysku. Szkło hiszpańskiej manufaktury La Mediterránea z Olleríi.
Tym szkłem była seria Aster. I poczułam, że muszę je mieć. Bardzo szybko znalazłam (nieistniejący już) sklepik La Tienda pewnej przesympatycznej Doroty i rozpoczęłam zakupy. Kupowałam tyle, na ile mi finanse pozwalały, 2-3 sztuki pochodzą również z innych serii, aż trochę tego zebrałam. Ale wciąż mało, mało, mało.
Niestety (dla mnie) Dorota zlikwidowała biznes i wyjechała do Hiszpanii, a fabryka zaczęła mieć problemy finansowe.
Krążyły nawet plotki o jej zamknięciu, ale chyba w końcu ktoś ją uratował.
La Mediterránea działa i ma się dobrze, produkuje nadal kilka starych serii i sporo nowych.
I Wam pokażę to cudo :)

Przy okazji komunikat: jeśli ktoś chce się pozbyć jakichś okazów tego szkła, poproszę o foto i rozważę zakup. W przypadku serii Aster jest on w zasadzie pewny :)))

Moja ukochana seria Aster ma od spodu żłobkowania, jest kolorowa, uwielbiam na nią patrzeć i jej dotykać, trzymam ją na "fajne" okazje:



Następcą czy kontynuatorem Astera jest seria Asterisc - poza kolorami mamy też powtarzający się wzór. Kojarzy mi się z logo Red Hot Chilli Peppers, a Wam? :)


 
 

Seria, po której najbardziej widać, że jest to szkło z recyclingu i ręcznie formowanie  (te nierówności, te niedoskonałe kształty) jest Maiaia:


Jest na czym jeść, a z czego się napić?
Seria Kokó:

 


Lekko krzywawe, urocze wazony Beijing:



Na pierwszy raz wystarczy, będą następne części. Myślę, że jeszcze jedna kolorowa i jedna ze szkłem bezbarwnym i białym.
Ok? ;)

 Źródło: lamediterranea.com




Czytaj więcej »
komentarze: 0
Subskrybuj: Posty (Atom)
Obsługiwane przez usługę Blogger.

Instagram